بر پایه مواد 303 و 305 و 306 قانون آیین دادرسی مدنی، واخواهی فقط نسبت به «حکم غیابی» از سوی «محکوم‌علیهِ غایب» پذیرفته می‌شود. در دعوای اصلی، حکم غیابی اصولاً علیه خوانده صادر می‌شود؛ بنابراین خواهانِ دعوای اصلی در حالت معمول حق واخواهی ندارد.
استثنا: اگر در جریان دعوی متقابل، جلب ثالث یا ورود ثالث، خواهانِ دعوای اصلی در جایگاه خوانده قرار گیرد و حکم غیابی به زیان او صادر شود، میتواند در مهلت ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ برای مقیم ایران و ۲ ماه برای مقیم خارج از همان حکم نزد دادگاه صادرکننده واخواهی کند (مواد 305 و 306).
نکته اجرایی: صرفِ تقدیم واخواهی مانع اجرای حکم نیست مگر این‌که دادگاه وفق مقررات دستور توقف اجرا را صادر کند (ماده 306).
محمدیان تغییر وضعیت به منتشر شده سپتامبر 27, 2025