بر اساس ماده 641 قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات)، هر شخصی که از طریق تلفن یا وسایل مخابراتی برای دیگری ایجاد مزاحمت کند، مرتکب جرم مزاحمت تلفنی شده است. این عمل از نظر قانون، رفتاری عمدی و خلاف نظم عمومی محسوب می‌شود و هدف آن معمولاً آزار، تهدید، توهین یا سلب آسایش دیگران است.
مطابق این ماده، مرتکب مزاحمت تلفنی به حبس از یک تا شش ماه محکوم می‌شود و در برخی موارد، جزای نقدی یا هر دو مجازات نیز قابل اعمال است.
در صورتی که مزاحمت تلفنی همراه با توهین، تهدید، نشر اکاذیب یا سوءاستفاده از اطلاعات شخصی باشد، اعمال مزبور مشمول عناوین مجرمانه‌ی جداگانه بوده و مجازات آن‌ها بر اساس مواد دیگر قانون نیز به مرتکب تحمیل خواهد شد.
به طور خلاصه، ایجاد مزاحمت تلفنی در نظام کیفری ایران جرم تعزیری درجه شش محسوب می‌شود و رسیدگی به آن در صلاحیت دادسرای عمومی و انقلاب محل وقوع جرم است.