ایجاد مزاحمت تلفنی با شماره دیگری چگونه قابل اثبات است؟

در مواردی که مزاحمت تلفنی با شماره متعلق به شخصی غیر از مرتکب واقعی انجام شده باشد، اثبات انتساب جرم نیازمند دلایل فنی و مستندات قضایی معتبر است. مراجع قضایی برای احراز هویت واقعی مرتکب از روش‌های زیر استفاده می‌کنند:

1. استعلام فنی از شرکت مخابرات و اپراتور تلفن همراه:
   با دستور مقام قضایی، اطلاعات دقیق تماس‌ها شامل زمان، مکان و شماره سیم‌کارت مورد استفاده بررسی می‌شود. در بسیاری موارد، محل تماس (سلول ارتباطی یا Cell ID) می‌تواند نشان دهد که چه کسی در آن لحظه از دستگاه استفاده کرده است.

2. بررسی مالکیت واقعی خط:
   اگر سیم‌کارت به نام شخصی ثبت شده ولی در اختیار دیگری بوده باشد، دادسرا مالک خط را احضار کرده و از او درباره نحوه استفاده سؤال می‌کند. چنانچه مالک بتواند ثابت کند سیم‌کارت در اختیار فرد دیگری بوده است، مسئولیتی متوجه او نخواهد بود.

3. استفاده از داده‌های دیجیتال و پلیس فتا:
   در صورت استفاده از تلفن هوشمند یا پیام‌رسان‌ها، پلیس فتا می‌تواند از طریق بررسی آدرس IP، شناسه دستگاه (IMEI) و سایر داده‌های الکترونیکی، کاربر واقعی شماره را شناسایی کند.

4. شهادت شهود و دلایل جانبی:
   اگر افرادی بتوانند شهادت دهند که در زمان تماس‌ها شخص دیگری از تلفن استفاده کرده، این اظهارات نیز به عنوان قرینه‌ی دفاعی معتبر محسوب می‌شود.

در نهایت، دادسرا با جمع‌آوری ادله فنی و اظهارات طرفین تصمیم می‌گیرد که مزاحمت واقعاً از سوی چه کسی انجام شده است.
به موجب اصل شک به نفع متهم، تا زمانی که انتساب تماس‌ها به متهم به‌صورت قطعی اثبات نشود، حکم محکومیت صادر نخواهد شد.