در قانون ایران، طبق قوانین ارث مبتنی بر فقه اسلامی، فرزندخوانده به صورت قانونی از سرپرست خود ارث نمی برد. بر اساس احکام شرعی، تنها بستگان نسبی و قانونی از یکدیگر ارث می برند و چون فرزندخوانده رابطه نسبی با سرپرست ندارد، به‌طور خودکار حق ارث برای او تعریف نشده است.
با این حال، افرادی که می‌خواهند فرزندخوانده شان از دارایی های آنها بهره مند شود، می توانند از طریق روش های قانونی زیر اقدام کنند:
- وصیت: سرپرست می تواند در وصیت نامه خود تا یک سوم اموالش را برای فرزندخوانده تعیین کند. بیش از یک سوم اموال تنها در صورتی قابل وصیت است که سایر وراث نیز رضایت داشته باشند.
- هبه (بخشیدن اموال): سرپرست می تواند در طول حیات خود بخشی از اموالش را به فرزند خوانده ببخشد و آن را به نام او منتقل کند.
این راهکارها امکان پذیر هستند تا فرزندخوانده به شکلی از دارایی های سرپرست خود بهره مند شود، اما به طور مستقیم حق ارث در قانون برای فرزندخوانده وجود ندارد.
سردبیر تغییر وضعیت به منتشر شده سپتامبر 10, 2024