ارث بردن نوه یتیم از پدربزرگ و مادربزرگ، به شرایط خاصی بستگی دارد و قوانین آن کمی متفاوت است:
اگر نوه از سمت پدری باشد (پدربزرگ یا مادربزرگ پدری):
در صورتی که پدر نوه (فرزند مستقیم پدربزرگ یا مادربزرگ) فوت کرده باشد، نوه می تواند از ارث بهره مند شود. در این حالت، نوه جایگزین پدر فوت شده خود می شود و سهمی از ارث را به دست می آورد.
اگر پدر نوه زنده باشد، ارث به نوه نمی رسد و به پدر تعلق می گیرد.
اگر نوه از سمت مادری باشد (پدربزرگ یا مادربزرگ مادری):
قوانین ارث در این حالت کمی متفاوت است و بستگی به این دارد که آیا فرزندان دیگری از پدربزرگ و مادربزرگ مادری زنده هستند یا خیر.
در صورتی که مادر نوه (فرزند مستقیم پدربزرگ یا مادربزرگ) فوت کرده باشد و وارثان دیگری وجود نداشته باشند، نوه می تواند از ارث برخوردار شود. اما به طور کلی، ارث بری نوه ها از پدربزرگ و مادربزرگ مادری نسبت به پدر و مادر کمتر رایج است، مگر در شرایط خاصی که وارث دیگری نباشد یا سهم خاصی تعیین شده باشد.
بنابراین، نوه یتیم از پدربزرگ یا مادربزرگ پدری در صورت فوت والدین خود ارث می برد. در مورد نوه مادری، ارث بری او ممکن است به وجود یا نبودن وارثان دیگر بستگی داشته باشد.