اخذ به شفعه به معنای استفاده شریک از حق شفعه برای خرید سهم شریک دیگر است. طبق قانون مدنی ایران (مواد ۹۶۵ تا ۹۷۰)، وقتی یکی از شرکا سهم خود را به شخص ثالث میفروشد، شریک دیگر حق دارد با همان قیمت و شرایط معامله، سهم را خودش بخرد تا از ورود غریبه به مالکیت جلوگیری کند. این عمل به شریک اصلی اجازه میدهد تا مالکیت خود را حفظ کرده و تعادل میان شرکا را نگه دارد.