اصل حاکمیت اراده در بیع به چه معناست؟

اصل حاکمیت اراده در بیع به این معناست که عقد بیع بر پایه توافق و تراضی طرفین شکل می‌گیرد و اراده مشترک آن‌ها منبع اصلی ایجاد تعهدات و آثار حقوقی است. مطابق ماده ۱۰ قانون مدنی ایران، قراردادهای خصوصی تا زمانی که مخالف صریح قانون نباشند نافذ و معتبرند. بنابراین در عقد بیع، طرفین می‌توانند آزادانه شرایط معامله، ثمن، مبیع و سایر تعهدات را تعیین کنند. البته این آزادی مطلق نیست و محدودیت‌هایی مانند رعایت قوانین آمره، نظم عمومی و اخلاق حسنه بر آن حاکم است.