بر اساس ماده ۳۹۹ قانون مدنی، خیار شرط باید مدت معین داشته باشد و در صورت عدم تعیین مدت، هم شرط و هم خیار باطل خواهد بود. بنابراین خیار شرط بدون مدت از نظر قانونی امکانپذیر نیست. هدف از این قاعده جلوگیری از بلاتکلیفی و حفظ استحکام قراردادهاست تا طرفین بدانند تا چه زمانی امکان فسخ وجود دارد.