فریب در ازدواج، به‌عنوان تدلیس شناخته می‌شود و در صورتی که یکی از طرفین ازدواج اطلاعات نادرست یا پنهانی به طرف مقابل داده باشد تا او را فریب دهد و تصمیم به ازدواج بگیرد، طرف فریب‌خورده حق فسخ ازدواج را دارد. این حق، تحت عنوان “خیار تدلیس” در حقوق ایران شناخته شده است. فرد فریب‌خورده باید پس از آگاهی از تدلیس، ظرف یک سال از تاریخ آگاهی، اقدام به فسخ ازدواج کند.
اگر فرد فریب‌دهنده عمداً اطلاعات غلطی مانند شرایط بهداشتی، مالی یا خانوادگی خود را مخفی کرده باشد و این اطلاعات تاثیر مستقیم در تصمیم ازدواج طرف مقابل داشته باشد، فرد فریب‌خورده می‌تواند علاوه بر فسخ ازدواج، خسارت مالی ناشی از فریب را نیز مطالبه کند.
در مواردی که تدلیس به‌صورت عمدی و با سوءنیت صورت گرفته باشد، فرد فریب‌دهنده ممکن است به مجازات‌های کیفری مانند حبس یا جریمه مالی محکوم شود. البته برای این که فرد فریب‌دهنده تحت مجازات‌های کیفری قرار گیرد، باید اقدام او به‌طور مستقیم به‌عنوان جرم در دادگاه اثبات شود. به این ترتیب، در صورتی که فرد فریب‌دهنده در دادگاه مجرم شناخته شود، علاوه بر پرداخت خسارت، ممکن است به حبس یا جریمه محکوم شود.
به‌طور کلی، فریب در ازدواج نه تنها حق فسخ ازدواج برای طرف فریب‌خورده ایجاد می‌کند، بلکه ممکن است به مجازات‌های کیفری برای فرد فریب‌دهنده نیز منتهی شود.