از نظر حقوقی، تفاوتی میان «حصر وراثت» و «انحصار وراثت» وجود ندارد. هر دو اصطلاح به یک معنا هستند و به فرآیندی اشاره می‌کنند که در آن وراث قانونی متوفی شناسایی می‌شوند و سهم‌الارث هر کدام مشخص می‌گردد. اصطلاح درست در قوانین ایران «انحصار وراثت» است و در ماده‌های قانون امور حسبی و رویه قضایی نیز همین واژه به‌کار رفته است. واژه «حصر وراثت» بیشتر در گفتار عمومی یا عرفی استفاده می‌شود.