«قرار منع تعقیب» زمانی صادر می‌شود که در مرحله تحقیقات مقدماتی، دادسرا دلایل کافی برای انتساب جرم به متهم پیدا نکند و در نتیجه پرونده به دادگاه ارسال نشود. اما «حکم برائت» تصمیمی است که دادگاه پس از رسیدگی و برگزاری دادرسی صادر می‌کند و به معنای تبرئه متهم از اتهام در پایان محاکمه است. به بیان دیگر، منع تعقیب در مرحله قبل از دادگاه و برائت در نتیجه صدور حکم قضایی در دادگاه تحقق می‌یابد.