جرم انتقال مال غیر از جرایم علیه اموال و مالکیت محسوب میشود و بر اساس قوانین کیفری ایران، سه رکن اصلی دارد:
رکن قانونی: مبنای این جرم قانون انتقال مال غیر مصوب ۱۳۰۸ و ماده ۱ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء، اختلاس و کلاهبرداری است. طبق این مقررات، هرکس مال متعلق به دیگری را با علم به اینکه مالک آن نیست، به هر نحوی به غیر انتقال دهد، مرتکب جرم انتقال مال غیر میشود.
رکن مادی: عنصر مادی این جرم، انتقال دادن مال متعلق به دیگری به شخص ثالث است؛ خواه انتقال از طریق عقد بیع، اجاره، رهن یا هر قرارداد دیگر باشد. شرط تحقق آن این است که:
انتقالدهنده مالک مال نباشد؛
مال موضوع انتقال متعلق به غیر باشد؛
عمل انتقال بهصورت عمدی و آگاهانه انجام گیرد.
رکن معنوی: عنصر معنوی شامل علم مرتکب به غیر بودن مال و قصد اضرار به مالک یا تحصیل نفع نامشروع است. در صورت فقدان علم به غیر بودن مال، جرم تحقق نمییابد.
بنابراین، جرم انتقال مال غیر زمانی تحقق مییابد که شخصی آگاهانه، مالی را که متعلق به دیگری است، بدون مجوز قانونی و به قصد تصاحب یا فریب، به شخص ثالث منتقل کند.