رای وحدت رویه در این زمینه به این معناست که بر اساس تصمیمات قضائی، تمام خیارات (حق فسخ‌ها) به جز خیار تدلیس قابل اسقاط هستند. یعنی طرفین قرارداد می‌توانند با توافق یکدیگر تمامی حقوق فسخ خود را از بین ببرند. اما اگر فسخ به دلیل تدلیس (فریب و تقلب) باشد، این حق فسخ قابل اسقاط نیست و همیشه برای طرف زیان‌دیده محفوظ می‌ماند.