تعلیق در حکم به این معناست که دادگاه، پس از صدور حکم قطعی مجازات برای مجرم، اجرای تمام یا بخشی از آن مجازات را برای مدت معینی به حالت تعویق در می آورد. در این مدت (که معمولا بین 1 تا 5 سال تعیین می شود)، فرد تحت شرایط خاصی قرار می گیرد، و اگر این شرایط را رعایت کند و مرتکب جرم جدیدی نشود، مجازات اجرا نخواهد شد.
به طور کلی، تعلیق مجازات به معنای آن است که دادگاه اجازه می دهد فرد محکوم بدون گذراندن فوری مجازات، در یک دوره آزمایشی زندگی کند. اگر در این دوره آزمایشی فرد هیچ تخلف یا جرمی مرتکب نشود و شرایط تعیین شده توسط دادگاه را رعایت کند، مجازات او ممکن است به‌کلی بخشیده شود. اما اگر فرد در طول مدت تعلیق مجددا مرتکب جرم شود یا شرایط دادگاه را نقض کند، مجازات تعلیق شده اجرایی خواهد شد.
تعلیق مجازات به عنوان فرصتی برای اصلاح و بازپروری مجرم در نظر گرفته می شود و از آن در جرایم کمتر شدید استفاده می شود تا افراد بتوانند بدون گذراندن دوران زندان یا دیگر مجازات های سنگین، به زندگی عادی بازگردند و از فرصت مجدد برای رفتار مطابق با قانون استفاده کنند.
اما چه جرایمی قابل تعلیق نیست ؟
در پاسخ به این سوال باید گفت:
برای تعلیق اجرای مجازات، علاوه بر اینکه جرم باید از دسته جرایم تعزیری درجه سه تا هشت باشد، نباید در فهرست جرایم مندرج در ماده 47 قانون مجازات اسلامی قرار گیرد. طبق این ماده، جرائمی مانند اقدام علیه امنیت ملی، جرائم سازمان یافته، ارتکاب جرم به صورت مسلحانه، قاچاق مواد مخدر، تعزیر به جای قصاص، و جرائم اقتصادی از جمله مواردی هستند که اجرای مجازات آن ها قابل تعلیق نیست.