بله، اعتیاد شوهر یکی از دلایل قانونی است که می‌تواند به عنوان دلیل کافی برای درخواست طلاق از سوی زن پذیرفته شود. در قوانین جمهوری اسلامی ایران، اعتیاد شوهر در شرایط خاصی می‌تواند به عنوان عسر و حرج (سختی و مشقت غیرقابل تحمل در زندگی مشترک) شناخته شود و زن با استناد به این دلیل می‌تواند از دادگاه تقاضای طلاق کند.
شرایطی که اعتیاد شوهر می تواند منجر به طلاق شود:
- اعتیاد مضر به زندگی خانوادگی: اگر اعتیاد شوهر به گونه ای باشد که آسیب جدی به زندگی خانوادگی وارد کند و مانع انجام وظایف شوهر به عنوان همسر و سرپرست خانواده شود، زن می تواند از دادگاه درخواست طلاق کند.
- اعتیاد به مواد مخدر یا مشروبات الکلی: اگر شوهر به مواد مخدر صنعتی یا سنتی، یا به مشروبات الکلی معتاد باشد و این اعتیاد سلامت جسمی، روانی، یا مالی خانواده را تهدید کند، زن می تواند از این دلیل برای درخواست طلاق استفاده کند.
- عدم ترک اعتیاد: در صورتی که زن از شوهر خود بخواهد که اعتیاد را ترک کند و او حاضر به ترک نباشد یا حتی بعد از مراجعه به مراکز ترک اعتیاد، به مصرف مواد ادامه دهد، این امر می تواند به عنوان دلیل محکمه پسند برای طلاق شناخته شود.
- تأثیر اعتیاد بر تربیت فرزندان: اگر اعتیاد شوهر تأثیر منفی بر تربیت فرزندان بگذارد یا محیط خانه را ناامن کند، این موضوع می تواند از دلایل مهمی برای درخواست طلاق توسط زن باشد.
مدارک مورد نیاز:
برای اینکه زن بتواند با استناد به اعتیاد شوهر طلاق بگیرد، باید مدارک و شواهد کافی ارائه دهد، از جمله:
- گواهی پزشکی از مراکز معتبر مبنی بر اعتیاد شوهر.
- شهادت شهود که می تواند به اثبات اعتیاد کمک کند.
- گزارش های رسمی از نهادهای قضایی یا انتظامی در صورت وجود.
نقش دادگاه:
پس از ارائه مدارک و شواهد لازم، دادگاه با بررسی شرایط و مدارک تصمیم گیری می‌کند. در صورتی که دادگاه تشخیص دهد که اعتیاد شوهر به گونه ای است که زندگی مشترک را به‌طور جدی مختل کرده و ادامه زندگی برای زن سخت و غیرقابل تحمل است، حکم طلاق را صادر خواهد کرد.
بنابراین، اعتیاد شوهر به عنوان یکی از دلایل معتبر و قانونی برای درخواست طلاق محسوب می شود، به ویژه زمانی که زندگی خانوادگی و تربیت فرزندان تحت تأثیر قرار گیرد.