دعوای اعسار یک دعوای حقوقی است که در قانون آیین دادرسی مدنی ایران پیشبینی شده و مربوط به افرادی است که توان پرداخت محکومبه (بدهی یا هزینه دادرسی) را ندارند. هدف از این دعوا، تعیین میزان توان مالی مدیون و امکان تقسیط یا تقلیل پرداخت است. بنابراین دعوای اعسار ماهیتاً مالی است و با وضعیت توانایی پرداخت فرد ارتباط مستقیم دارد، اما خود دعوا نوعی رسیدگی حقوقی است و به معنای مالی بودن دعوا نیست، بلکه به جنبه مالی موضوع دعوا اشاره دارد.