مطابق مقررات حقوقی و کیفری ایران، طلاق یک موضوع خانوادگی و حقوقی است و هیچ ارتباطی با محکومیت کیفری یا سوءپیشینه ندارد. سوءپیشینه فقط زمانی ایجاد میشود که فرد به موجب حکم قطعی دادگاه کیفری، به مجازات‌های معین در قانون (مثل حدود، قصاص، دیات یا مجازات‌های تعزیری مهم) محکوم شده باشد.
بنابراین، طلاق در گواهی سوءپیشینه درج نمی‌شود و هیچ اثر کیفری در سوابق فرد ندارد. آثار طلاق صرفاً در حوزه مدنی و خانوادگی است؛ مثل مهریه، نفقه، حضانت یا تقسیم اموال.