«فارکس» ذاتاً کلاهبرداری نیست؛ بازار بینالمللی مشروع مبادله ارز است. اما دو نکتهی کلیدی را محکم بدان:
-
تفاوت “بازار” با “پلتفرم/دلال”
بازارِ فارکس مشروع است، ولی انبوهی از پلتفرمها و واسطههای بیمجوز، با وعدهی سودهای تضمینی یا رباتهای جادویی، مصداق کلاهبرداریاند. شاخصهای هشدار: وعدهی سود قطعی، فشار برای واریز سریع، ابهام هویت/مجوز، مشکل در برداشت وجه. -
حکم در ایران
فعالیت «فارکسِ کارمزدی/کارگزاری» توسط اشخاص و شرکتها در داخل کشور از سال ۱۳۹۰ بهصراحت غیرقانونی اعلام شده و تبلیغ، جذب سرمایه یا ایجاد شرکت/دفتر در این زمینه قابل تعقیب است. علاوه بر این، هرگونه خدمات صرافی/مالی بدون مجوز بانک مرکزی جرم است. نتیجه؟ «فارکسِ داخلی با کارگزارِ بیمجوز» نهفقط پرریسک، بلکه از منظر مقررات کشور ممنوع است و بستر کلاهبرداریهای فراوان شده است. -
حکم در افغانستان
بانک مرکزی افغانستان اعلام کرده هیچ مجوزی برای صرافی آنلاین و معاملات آنلاین ارز صادر نکرده و این فعالیتها ممنوع است؛ متخلفان تحت اقدام قانونی قرار میگیرند. یعنی «فارکسِ آنلاینِ بیمجوز» عملاً غیرقانونی و میدان رایج کلاهبرداری است.
جمعبندی بیرحمانه:
-
برچسب «فارکس = کلاهبرداری» از نظر حقوقی غلط است؛ پلتفرمها/دلالهای بیمجوز و وعدهفروشها هستند که کلاهبرداری میکنند.
-
در ایران و افغانستان، سازوکارهای رایج خردهفروشی/آنلاینِ فارکس خارج از مجوز، غیرقانونیاند؛ ورود به چنین بسترهایی یعنی ریسکِ همزمانِ از دستدادن پول و درگیرشدن با تعقیب.
اگر با چنین پیشنهادهایی روبهرو شدی، معیار تو اینهاست: مجوز مرجع ناظر راستیآزمایی شود، امکان برداشت واقعی پیش از افزایش سرمایه امتحان شود، و هر ادعای سود تضمینی را رد کن. یک قدم خلاف اینها = بوی کلاهبرداری.