در نظام حقوقی ایران، وصیتنامه عادی در اصل معتبر است؛ اما اعتبار آن مشروط به رعایت شرایط قانونی است. مهمترین شرایطی که برای پذیرش وصیتنامه عادی در مراجع قضایی لازم است، عبارتاند از:
-
دستنویس بودن یا وجود امضای وصیتکننده
وصیتنامه عادی معمولاً باید به خط خود شخص نوشته شده باشد یا حداقل امضای او را داشته باشد. -
داشتن تاریخِ دقیق (روز، ماه و سال)
نبودِ تاریخ، اعتبار وصیتنامه را با مشکل مواجه میکند و در بسیاری موارد آن را غیرقابل استناد میسازد. -
اهلیت وصیتکننده
شخص باید در زمان تنظیم وصیت، عاقل، بالغ و رشید باشد و با اراده آزاد اقدام کرده باشد. -
عدم تعارض با قوانین آمره
وصیت نمیتواند بیش از یکسوم (ثلث) اموال را بدون اجازه وراث شامل شود. همچنین وصیت بر امور غیرمشروع یا غیرممکن معتبر نیست. -
قابلیت اثبات
در صورت بروز اختلاف، دادگاه اعتبار وصیتنامه عادی را با دلایلی مانند خطشناسی، شهادت شهود یا سایر قرائن بررسی و تأیید میکند.