مطابق قانون مجازات اسلامی، جرم تبانی برای بردن مال غیر دارای سه رکن اصلی است:
رکن قانونی:
مبنای قانونی این جرم ماده ۶۴۹ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات) است. طبق این ماده، هرگاه دو یا چند نفر برای بردن مال دیگری از طریق حیله و تقلب تبانی کنند، حتی اگر عمل منجر به بردن مال نشود، مرتکبان به مجازات مقرر محکوم میگردند.
رکن مادی:
عنصر مادی جرم تبانی عبارت است از توافق و هماهنگی میان دو یا چند نفر برای ارتکاب عملی متقلبانه با هدف تصرف یا تحصیل مال غیر. تحقق این جرم نیازی به وقوع نتیجه (بردن مال) ندارد، بلکه صرف انعقاد توافق و قصد اجرای آن برای تحقق جرم کافی است.
رکن معنوی:
عنصر معنوی شامل سوءنیت عام و خاص است. سوءنیت عام به معنای علم مرتکبان به نادرستی و غیرقانونی بودن عمل است، و سوءنیت خاص عبارت است از قصد بردن یا تصاحب مال متعلق به دیگری از طریق تبانی و نیرنگ.
در نتیجه، جرم تبانی برای بردن مال غیر زمانی محقق میشود که دستکم دو نفر با آگاهی و قصد مشترک برای بردن مال دیگری توافق کنند، هرچند مال هنوز برده نشده باشد.