پیامک به تنهایی به‌عنوان دلیل قطعی محسوب نمی شود، مگر اینکه در کنار آن دلایل محکمه پسند و سایر شواهد وجود داشته باشد که بتواند قاضی را به یقین برساند. پیامک ها بیشتر به عنوان نشانه یا قرینه در پرونده استفاده می شوند و ممکن است به علم قاضی کمک کنند، اما به تنهایی برای صدور حکم نهایی کافی نیستند.
در واقع، همان طور که اشاره کردید، اگر قاضی تنها بر اساس پیامک ها و بدون وجود دلایل قوی دیگر حکمی صادر کند، احتمال نقض رای در مراحل بالاتر (تجدیدنظر یا فرجام‌خواهی) وجود دارد. قاضی باید بر اساس مجموعه ای از شواهد و دلایل که باعث ایجاد علم و اطمینان در او می شود، رای صادر کند.
پیامک زمانی می تواند نقش مؤثری در رای نهایی ایفا کند که با سایر مدارک و شواهد معتبر ترکیب شود و بتواند قاضی را به نتیجه گیری قطعی در خصوص موضوع مورد دعوا برساند.