در حقوق ایران چیزی به نام «جریمه نقدی ثابتِ اعاده حیثیت» وجود ندارد. «اعاده حیثیت» دو کاربست دارد و هر کدام حکم خود را دارد:
-
اعاده حیثیت کیفری (رفع آثار تبعی محکومیت): موضوعِ مواد ۲۵ تا ۲۷ قانون مجازات اسلامی است و به‌معنای زوالِ محرومیت‌های تبعی پس از گذشت مهلت‌های مقرر و بدون پرداخت جریمه نقدیِ خاص انجام می‌شود.
-
اعاده حیثیت به‌معنای جبران هتک حیثیت توسط دیگری (مثل افترا یا نشر اکاذیب):
-
مجازاتِ مرتکب تابعِ عنوان مجرمانه است، نه «اعاده حیثیت». برای «افترا» (ماده ۶۹۷) مجازات می‌تواند حبس یا جزای نقدی درجه شش باشد؛ برای «نشر اکاذیب» (ماده ۶۹۸) مجازات حبس یا شلاق پیش‌بینی شده است. میزان دقیقِ جزای نقدی در قانون به‌صورت «درجه» تعیین می‌شود و دادگاه آن را در حدود قانون تعیین می‌کند.
-
افزون بر مجازات کیفریِ مرتکب، شخصِ متضرر می‌تواند بر پایه ماده ۱ قانون مسئولیت مدنی، مطالبه خسارت مادی و معنوی کند. مبلغ این خسارت «ثابت» نیست و دادگاه با توجه به اوضاع‌واحوال پرونده آن را تعیین می‌کند.
خلاصه: «اعاده حیثیت» خودش جریمه نقدی ثابت ندارد؛ اگر هتک حیثیت رخ داده باشد، مجازاتِ مرتکب براساس مواد ۶۹۷ و ۶۹۸ تعیین می‌شود و خسارتِ نقدیِ قابل پرداخت به زیان‌دیده نیز عدد ثابتی ندارد و به تشخیص دادگاه است.