رأی وحدت رویه در خصوص مطالبه هزینه‌ها توسط خوانده، رأیی است که هیأت عمومی دیوان عالی کشور برای تعیین مشروعیت و شرایط مطالبه هزینه‌های دادرسی و سایر هزینه‌های قانونی توسط خوانده در جریان پرونده‌های قضائی صادر کرده است.
بر اساس قانون آیین دادرسی مدنی، معمولاً هزینه‌های دادرسی مانند هزینه‌های حق‌الوکاله، هزینه‌های کارشناس، و هزینه‌های دیگر به عهده خواهان است، مگر آنکه دادگاه خلاف آن را تعیین کند. با این حال، خوانده نیز در صورت محکوم شدن به پرداخت هزینه‌ها می‌تواند اقدام به مطالبه هزینه‌ها کند.
رأی وحدت رویه دیوان عالی کشور در این زمینه تصریح می‌کند که:
خوانده می‌تواند در صورتی که در نهایت برائت یا پیروزی در دادگاه حاصل شود، از خواهان هزینه‌های دادرسی و دیگر هزینه‌های قانونی را مطالبه کند.
این مطالبه تنها در صورتی امکان‌پذیر است که دادگاه به نفع خوانده رأی دهد و مشخص شود که اقدام خواهان در طرح دعوی، غیرموجه یا بی‌اساس بوده است.
به عبارت دیگر، خوانده تنها در صورت پیروزی در پرونده و تایید هزینه‌های دادرسی، حق مطالبه هزینه‌ها از خواهان را خواهد داشت.
این رأی وحدت رویه برای ایجاد وحدت رویه قضائی و جلوگیری از هرگونه اختلاف نظر در محاکم مختلف درباره مطالبه هزینه‌ها توسط خوانده صادر شده است.
به‌بیان ساده، رأی وحدت رویه در خصوص مطالبه هزینه‌ها توسط خوانده تأکید می‌کند که خوانده تنها در صورتی که دادگاه به نفع او رأی دهد، می‌تواند هزینه‌های دادرسی را از خواهان مطالبه کند.
