در وکالت بلاعزل، هرچند موکل حق عزل وکیل را از خود سلب کرده است، اما این سلب اختیار مطلق نیست. اگر وکیل از حدود اختیارات خود تجاوز کند یا برخلاف مصلحت و منافع موکل عمل نماید، بر اساس قواعد عمومی قراردادها و اصل لزوم رعایت حسن نیت، موکل می‌تواند از مراجع قضایی درخواست فسخ یا ابطال وکالت‌نامه را بنماید.
به استناد ماده ۶۷۸ قانون مدنی، وکالت در موارد زیر منحل می‌شود: ۱. به عزل وکیل ۲. به استعفای وکیل ۳. به موت یا جنون یا سفه یکی از طرفین
اما با وجود شرط بلاعزل، در صورت تخلف وکیل از مصلحت موکل یا سوء‌استفاده از وکالت، این رفتار می‌تواند موجب سقوط امانت، فسخ وکالت از سوی دادگاه، یا مسئولیت مدنی وکیل گردد. دادگاه می‌تواند با احراز خیانت در امانت یا ضرر به موکل، وکالت‌نامه را بی‌اعتبار بداند و وکیل را مکلف به جبران خسارت کند.
به بیان دیگر، «وکالت بلاعزل» به معنای مصونیت وکیل از مسئولیت نیست؛ بلکه اگر وکیل بر خلاف امانت و صلاح موکل عمل کند، وکالت او با حکم قانون از بین می‌رود و اقداماتش فاقد اعتبار حقوقی خواهد بود.
