«سرقت مقرون به آزار» به حالتی گفته میشود که مرتکب هنگام ربودن مال، همراه با اذیت، فشار، ضربوجرح خفیف یا ایجاد رنج و ترس برای بزهدیده عمل کند. در واقع، سرقت زمانی مقرون به آزار تلقی میشود که سارق برای دستیابی به مال یا فرار از صحنه، به نوعی آزار جسمی یا روانی وارد کند؛ بدون آنکه حدّ سرقت یا عنوان سرقت مقرون به عنف (با خشونت شدید) محقق شود.
بر اساس مقررات تعزیرات، این نوع سرقت از سرقتهای مشدد است و قانونگذار به دلیل صدمه و تهدید همراه سرقت، مجازات سنگینتری برای آن پیشبینی کرده است.
محمدیان تغییر وضعیت به منتشر شده