برای جاریشدن اعتبار امر مختومه در دعوای حقوقی، وجود شرایط زیر لازم است:
-
قطعیت رأی پیشین: رأیِ صادره در دعوای اول باید قطعی شده باشد (عدم قابلیت تجدیدنظر یا انقضای مهلت و عدم استفاده از طرق عادی).
-
صلاحیت مرجع صادرکننده: رأی باید از سوی مرجع قضایی صالح (بهویژه از حیث صلاحیت ذاتی) صادر شده باشد.
-
وحدت اصحاب دعوا: طرفین در دعوای دوم همان اشخاص حقیقی یا حقوقیِ دعوای نخست باشند (با همان سمت و نمایندگی مؤثر).
-
وحدت موضوع دعوا: خواسته/موضوع در هر دو دعوا یکسان باشد و محدوده آن با حکم قبلی منطبق باشد.
-
وحدت سبب دعوا: مبنای حقوقی ادعا و جهات استنادی (منشأ حق/تعهد) در هر دو دعوا یکسان باشد و سبب جدیدی مطرح نشده باشد.
-
عدم تعارض با جهات استثنایی: مورد از شمول طرق فوقالعاده شکایت از آراء (مانند اعاده دادرسی و اعتراض ثالث) یا جهات بیاعتباری ذاتی رأی خارج باشد.
نتیجه: با اجتماع این شرایط، رأی قطعی قبلی نسبت به همان اصحاب، همان موضوع و همان سبب، مانع طرح دوباره دعوا در مرجع قضایی خواهد بود و دادگاه مکلف به رد دعوای تکراری است.