اصطلاح «شلاق تعزیری با قرآن» در قوانین رسمی جمهوری اسلامی ایران وجود ندارد و اصطلاحی عرفی یا غیرحقوقی است که گاهی در میان مردم یا در رسانهها بهاشتباه به کار میرود.
در واقع، در قوانین کیفری ایران، از جمله قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ و آییننامه نحوه اجرای احکام کیفری، تنها از «شلاق تعزیری» و «شلاق حدی» سخن به میان آمده است، نه «شلاق با قرآن».
با این حال، در مواردی که چنین عبارتی استفاده میشود، معمولاً یکی از دو معنی زیر مدنظر است:
-
مفهوم نمادین یا مذهبی:
گاهی گفته میشود «شلاق با قرآن» یعنی اجرای شلاق در حالی که مأمور اجرا، سوگند به رعایت موازین شرعی یاد کرده یا قرآن در محل حضور دارد. این مفهوم جنبه دینی و نمادین دارد و در آییننامه رسمی ذکر نشده است. -
برداشت عرفی برای اجرای ملایمتر مجازات:
در برخی مناطق یا گفتارهای عمومی، «زدن شلاق با قرآن» به معنای اجرای سبکتر یا نمادینتر مجازات شلاق است؛ مثلاً وقتی قاضی دستور میدهد شلاق بهصورت تشریفاتی یا با شدت کم اجرا شود.
در این حالت نیز موضوع هیچ پایه قانونی مشخصی ندارد و فقط نوعی تعبیر اجتماعی است که در محدوده صلاحدید قاضی و مجری حکم میتواند نمود پیدا کند، مشروط بر اینکه اصول قانونی اجرا رعایت شود.
به طور خلاصه، «شلاق تعزیری با قرآن» اصطلاحی غیررسمی و فاقد مبنای قانونی است و در قوانین جمهوری اسلامی، تنها اجرای شلاق طبق موازین شرعی و انسانی تحت نظارت مقام قضایی معتبر و مجاز شناخته میشود.