بر پایه مقررات آیین دادرسی مدنی (به‌ویژه مواد مربوط به آثار تجدیدنظر)، هرگاه دادگاه تجدیدنظر رأی بدوی را نقض کند و موضوع برای انشای رأی نهایی در همان مرجع مهیّا نباشد، پرونده را برای تکمیل رسیدگی به دادگاه بدوی بازمی‌گرداند. مهم‌ترین موارد اعاده عبارت‌اند از:
-
نقص تحقیقات مؤثر: لزوم انجام کارشناسی، استماع شهادت، معاینه محل یا هر اقدام اثباتی که در بدوی انجام نشده و بدون آن صدور رأی ممکن نیست.
-
ایرادات شکلی مؤثر: مانند ابلاغ ناقص/نامعتبر، عدم توجه دعوا به طرف صحیح، یا نقص در احراز سمت/اهلیت که باید در بدوی رفع شود.
-
مسائل صلاحیتی: در صورت احراز عدم صلاحیت مرجع بدوی، پرونده پس از نقض باید از طریق بدوی به مرجع صالح ارسال گردد.
تبصره عملی: اگر پس از نقض، موضوع از نظر دلایل و اقدامات لازم کامل و آمادهٔ تصمیم باشد، دادگاه تجدیدنظر خود رأساً رأی مقتضی صادر می‌کند و نیازی به اعاده نیست.