در قوانین ایران، نگهداری سگ در آپارتمان به‌طور مطلق ممنوع نشده است؛ اما به شرطی مجاز است که موجب ایجاد مزاحمت، آلودگی یا تهدید بهداشت و امنیت دیگران نشود. بر اساس ماده ۱۳۲ قانون مدنی، هیچ‌کس نمی‌تواند در ملک خود تصرفی کند که به همسایگان ضرر برساند. همچنین طبق ماده ۶۹۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)، اگر نگهداری سگ باعث سلب آسایش عمومی، ایجاد خوف و هراس یا آلودگی شود، قابل پیگیری کیفری است.
در مورد آپارتمان‌ها، علاوه بر قانون، باید مقررات داخلی ساختمان و مصوبات مجمع عمومی مالکین نیز رعایت شود. اگر در اساسنامه یا مصوبات ساختمان، نگهداری سگ ممنوع اعلام شده باشد، ساکنان موظف به تبعیت هستند و در غیر این صورت، همسایگان حق اعتراض و شکایت خواهند داشت.
به طور خلاصه: نگهداری سگ در آپارتمان تنها زمانی مجاز است که حقوق و آسایش سایر ساکنان رعایت شود؛ در غیر این صورت می‌تواند با شکایت همسایه‌ها و مداخله مراجع قضایی همراه باشد.