یعنی مرجع تجدیدنظر «قرار» صادره از دادگاه بدوی (مثل قرار ردّ دعوا، عدم استماع، ابطال دادخواست و…)، را نقض کرده و تشخیص داده که پرونده باید بهجای ختم شکلی، در ماهیت بررسی شود. در نتیجه، پرونده به همان شعبه صادرکننده قرار برگردانده میشود تا با تبعیت از جهات نقض، تحقیقات لازم (کارشناسی، استماع شهود، ابلاغهای صحیح، رفع نواقص شکلی مؤثر و…) را انجام دهد و نهایتاً حکم ماهوی صادر کند. بر پایه ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی، دادگاه بدوی در رسیدگی مجدد مکلّف به پیروی از نظر دادگاه تجدیدنظر در جهات نقض است و تصمیم قبلیِ شکلی (قرار) فاقد اثر میشود؛ رسیدگی از مرحله قبل از صدور آن قرار ادامه مییابد تا رأی ماهوی جایگزین گردد.