مطابق مقررات آیین دادرسی کیفری، قرار منع تعقیب از جمله قرارهایی است که در صورت اعتراض شاکی یا مدعی خصوصی در دادگاه صالح مورد بررسی قرار میگیرد. این قرار پس از طی مراحل قانونی و صدور رأی قطعی، از طرق عادی مانند تجدیدنظر یا از طرق فوقالعاده مانند فرجامخواهی قابل پیگیری در دیوان عالی کشور نیست، مگر در موارد خاصی که قانونگذار صراحتاً پیشبینی کرده باشد. بنابراین، اصل بر این است که قرار منع تعقیب قابلیت فرجامخواهی در دیوان عالی کشور را ندارد.
محمدیان تغییر وضعیت به منتشر شده آگوست 25, 2025