مصادیق تلف حکمی چیست؟

مصادیق تلف حکمی به موقعیت‌هایی اطلاق می‌شود که یک مال یا حق از نظر حقوقی و بدون از بین رفتن فیزیکی، اثر خود را از دست می‌دهد. برخی از مصادیق تلف حکمی عبارتند از:

1. انتقال مال غیرمنقول به شخص ثالث که موجب از بین رفتن حق مالکیت اولیه می‌شود.

2. تغییر وضعیت مالی یا حقوقی یک مال که سبب می‌شود مال دیگر قابل استفاده یا استرداد نباشد.

3. بطلان یک قرارداد که باعث از بین رفتن اثرات حقوقی آن می‌شود.

4. اعسار بدهکار که موجب توقف اجرای حکم علیه او می‌گردد.
   در این موارد، مال یا حق به‌طور فیزیکی از بین نمی‌رود، اما اثر حقوقی آن از بین می‌رود.