وکالت بلاعزل به این معناست که موکل حق عزل وکیل را از خود سلب کرده است، اما این امر به معنای غیرقابل‌فسخ بودن مطلق وکالت نیست. بر اساس ماده ۶۷۹ قانون مدنی، موکل هر زمان می‌تواند وکیل را عزل کند، مگر این‌که وکالت یا عدم عزل وکیل ضمن عقد لازم شرط شده باشد. در صورتی که “وکالت بلاعزل” در قالب یک عقد لازم (مانند بیع یا صلح) درج شده باشد، امکان فسخ یک‌جانبه توسط موکل وجود ندارد و تنها در موارد قانونی مانند انقضای مدت وکالت، فوت یا حجر هر یک از طرفین یا انجام موضوع وکالت، وکالت منحل خواهد شد.
بنابراین:
-
اگر وکالت بلاعزل صرفاً در قالب یک سند رسمی تنظیم شده باشد و شرط در عقد لازم نیامده باشد، موکل می‌تواند آن را فسخ کند.
-
اگر وکالت بلاعزل به‌عنوان شرط ضمن عقد لازم درج شده باشد، ابطال آن تنها از طریق توافق طرفین یا تحقق یکی از موجبات قانونی (مانند فوت یا انجام موضوع وکالت) امکان‌پذیر است.