در مورد زمین های وقفی، بر اساس قوانین ایران و اصول فقهی اسلام، زمین یا مال وقفی پس از وقف به عنوان “حَبْس” در نظر گرفته می شود و دیگر قابل برگشت به مالک اصلی یا ورثه او نیست.
این به معنای آن است که فردی که زمین یا مالی را وقف می کند، دیگر نمی تواند آن را پس بگیرد، زیرا وقف یک عمل حقوقی دائمی است و به محض انجام، مالکیت آن از شخص خارج می شود و برای استفاده مشخصی که در نیت وقف ذکر شده، اختصاص می یابد.
با این حال، اگر شرایط وقف نامه به طور خاص نقض شود، ممکن است در برخی موارد خاص، با بررسی در دادگاه و تحت شرایط ویژه، اداره اوقاف یا مقامات مربوطه وارد عمل شوند. اما به طور کلی، اصل بر این است که زمین وقفی قابل بازپس‌گیری نیست.
سردبیر Changed status to publish سپتامبر 22, 2024