بر اساس قوانین جمهوری اسلامی ایران، به ویژه قانون جرایم رایانهای (مصوب ۱۳۸۸) و آییننامههای مرتبط با حفظ حریم خصوصی، پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات (فتا) به عنوان ضابط قضایی، تنها در موارد خاص و با حکم قضایی میتواند به اطلاعات مرتبط با جرایم دسترسی یابد. پیامرسان واتساپ از رمزنگاری انتها به انتها (end-to-end encryption) استفاده میکند که محتوای مکالمات را برای سرورهای واتساپ و نهادهای ثالث غیرقابل دسترسی میسازد. بنابراین، دسترسی مستقیم به محتوای چتها (پرینت مکالمات) بدون همکاری شرکت واتساپ (متعلق به متا، مستقر در ایالات متحده) و بدون ذخیرهسازی محلی روی دستگاه کاربر، عموماً امکانپذیر نیست. با این حال، در تحقیقات قضایی، پلیس فتا میتواند به متادیتا (مانند زمان، تاریخ و شماره تلفنها) از طریق اپراتورهای مخابراتی دسترسی یابد یا از طریق بررسی دستگاه کاربر (با حکم قاضی) اطلاعات موجود را استخراج کند. هرگونه دسترسی بدون حکم قضایی، نقض ماده ۲۵ قانون اساسی (حریم خصوصی) محسوب شده و غیرقانونی است.