جرم رابطه نامشروع در حقوق کیفری ایران، بر اساس ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)، عبارت است از برقراری رابطه غیرشرعی و غیرقانونی بین زن و مرد نامحرم که به حد زنا نرسد. ارکان تشکیلدهنده این جرم به شرح زیر است:
۱. رکن مادی: انجام اعمالی مانند معاشرت، تماس فیزیکی، مکالمه یا هرگونه رفتار غیرشرعی بین زن و مرد نامحرم که عرفاً ناپسند تلقی شود، اما به حد زنا نرسد. این اعمال میتواند شامل بوسیدن، در آغوش گرفتن یا روابط مشابه باشد.
۲. رکن معنوی: وجود قصد مجرمانه (سوءنیت عام) به معنای آگاهی و اراده مرتکب در انجام رفتار غیرشرعی. در این جرم، سوءنیت خاص (قصد خاص) ضرورت ندارد، اما آگاهی از غیرشرعی بودن عمل کافی است.
۳. رکن قانونی: جرم رابطه نامشروع در ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی تعریف شده و مرتکب به شلاق تا نود و نه ضربه محکوم میشود. این جرم در صورتی که در ملأعام رخ دهد، ممکن است مشمول مجازاتهای تکمیلی یا تشدید شود.
۴. موضوع جرم: رابطه غیرشرعی بین زن و مرد نامحرم که خارج از چارچوب ازدواج قانونی یا شرعی باشد و به حد زنا نرسد.
بنابراین، برای تحقق جرم رابطه نامشروع، باید رفتار غیرشرعی با آگاهی از ماهیت آن و در چارچوب تعریف قانونی انجام شود.