در دو حالت مختلف، دولت می‌تواند سهمی از اموال شخصی که فوت کرده است (ترکه) دریافت کند:
1. حالت اول: متوفی بدون وارث
اگر شخصی فوت کند و هیچ وارثی نداشته باشد، تمام اموال و دارایی‌های او به دولت می‌رسد. این موضوع در قانون مدنی و قانون امور حسبی پیش‌بینی شده است.
در این حالت، دولت به عنوان تنها “وارث” شناخته می‌شود و اموال متوفی را تصاحب می‌کند.
2. حالت دوم: وجود ورثه
اگر شخص فوت شده دارای ورثه باشد (مثلاً فرزندان، همسر، پدر و مادر)، این ورثه باید مالیات بر ارث بپردازند.
مالیات بر ارث مقداری از ارزش کل دارایی های متوفی است که ورثه قبل از تقسیم اموال باید آن را به دولت پرداخت کنند.
میزان مالیات بر ارث بر اساس ارزش دارایی های متوفی و طبق قانون مالیات های مستقیم تعیین می‌شود و ممکن است بر اساس نسبت خویشاوندی و نوع اموال متفاوت باشد.
خلاصه:
- بدون وارث: اموال به دولت تعلق می‌گیرد.
- با وارث: ورثه باید مالیات بر ارث پرداخت کنند تا بتوانند اموال متوفی را دریافت کنند.
این قوانین در قانون مدنی، قانون امور حسبی، و قانون مالیات‌های مستقیم آمده است تا نحوه ارث بردن و سهم دولت را مشخص کنند.