فحاشی ناموسی در ملا عام به عنوان یک جرم با اثرات منفی بر نظم عمومی و احساس امنیت اجتماعی در نظر گرفته می شود. قانونگذار در ایران برای این نوع فحاشی، مجازات های سنگینی را تعیین کرده است تا از وقوع این جرایم جلوگیری کند و به نوعی جامعه را از آسیب های اجتماعی محافظت کند.
فحاشی ناموسی در قانون مجازات اسلامی ایران به عنوان یکی از جرایم تعزیری شناخته می شود و مجازات های خاصی برای آن در نظر گرفته شده است.
- مجازات عمومی:
طبق ماده 608 قانون مجازات اسلامی، توهین به افراد (فحاشی ناموسی) می تواند منجر به حبس و یا تا 74 ضربه شلاق و یا جریمه نقدی شود.
- قذف و افترا:
اگر فحاشی به گونه ای باشد که به افترا (تهمت) یا قذف (نسبت دادن زنا یا لواط) منجر شود، مجازات آن افزایش می یابد:
- قذف: به عنوان جرم حدی، مجازاتی به میزان 80 ضربه شلاق برای مرتکب در نظر گرفته شده است.
نکات کلیدی:
- افترا: به معنای نسبت دادن اطلاعات نادرست یا اتهام به فرد دیگر است که می تواند به اعتبار و حیثیت فرد آسیب برساند.
- قذف: نسبت دادن زنا یا لواط به فردی که از نظر شرعی باید در دادگاه اثبات شود و در صورت عدم اثبات، فرد متهم به قذف مجازات می شود.
مجازات فحاشی ناموسی در ملا عام
براساس ماده 619 قانون مجازات اسلامی مجازات فحاشی ناموسی در ملاعام:
- حبس: از ۳ ماه تا ۱ سال
- شلاق: تا ۷۴ ضربه
هدف از تعیین این مجازات ها
- بازدارندگی: مجازات های سنگین به گونه ای طراحی شده اند که اثرات بازدارنده ای بر روی افراد داشته باشند و مانع از تکرار چنین رفتارهایی در جامعه شوند.
- حفاظت از حیثیت فردی: این مجازات ها علاوه بر جلوگیری از تخریب حیثیت افراد، به حفظ امنیت و نظم اجتماعی نیز کمک می کنند.